postmodern şiir denemeleri

yazarların postmodern şiir yazabileceği başlık. alakasız şeyler yazıp sanki çok derin iş gibi yapmanız yeterli. başlıyorum. beton ve pervane kendimden uzaklaşınca çiçek tutulması yaşıyorum fikrimleşmek kırmızı bir attır koştururken gözlerine akşamdan arta kalan uyku oluyorum ben bütün zirveleri ezbere bilirim sevgilim senden bağımsızlığımı düşüyorum bilmezsin gözlerimden bir seni okuyabilirim sevgilim sen beni bir gecede cahil bıraktın kör oldum sarp bir yokuşu tırmanmanın adı oldun o gün bugündür cebimde nuhun gemisi ve colombo..

şerefsizim benim aklıma gelmişti. fakat benim açmayı düşündüğüm başlığın konsepti daha ziyade şuydu; (bkz: x gibi şiir yazmak) belirlenen herhangi bir kişi şiir yazsa nasıl yazardı? ister tarihi bir figür belirleyin, ister mahalle bakkalınızı. o size kalmış. neyse. başka zamana açarız artık o başlığı. buraya random sallıyorum bir şeyler. . başka bir dünyada aklım, şimdikinden çok başka. kendimden söz etmiyorum, senden de. bu bahsettiğim yoğunluk ikimizden fazla. (orada hüseyin'ler hala hayatta.) kaçtım, dövüştüm, kan kustum. bir türlü beceremedim ikisini birden yapmayı. ki vardır elbette bunda bir hayır; yaşamak kaçak dövüş içeren bir kavgadır. bana yeni haberler getirmeyin. başım eskileriyle dertte. başkalarının varlığı altında ezilmeyin. hiroşima unutamaz o bombayı elbette. bir elmayı ikiye bölmek, bazen bir kurt katilliğine gebedir. bunu hiçbirimiz istemeyiz. (yeter artık bu elmalardan çektiğimiz!) rabbim yaşamamı istiyor, buna mana veremiyorum. kızılderililer kösedir, bunu size kanıtlayabilirim. sen bilmezsin gittiğin için; aksedilenlere inanmaz olduğum gün çeyrek kemale eriştim. hiçbir şeyin farkında değilsin. sen sende bile bendeki kadar sen değilsin. (yarım kalan hiçbir şey bitmiş sayılmaz.)

yaşım olmuş doksan ah bana bir soksan adım feride amım geride gerçi bu deneme sayılmaz sahibi zaten belli ama olsun.

"şiirime burda son verirkene, -bi' dakka doktor bey, geliyorum- şiirime burda son verirkene, seni çok sevdiğimi söylemek istiyorum. ha.. bi' de yeni bir kedi aldım, o da çok şeker. gidişim suskun olmuştu, ama dönüşüm muhteşem oldu. yaslı gittim, şen geldim. aç koynunu, ben geldim.." - (#2324287)

ey kıçını masaj koltuğuna oturttuğumun sızıları ey kafasını sınırdaki demir tellere sürttüğümün ağrıları bu şiir size gelsin can sıkıntımın sıkıntıları amuğa goyim sizin ben. allahını seviyorsa defansa gelsin gol yemekten yoruldum zaten her an yorulmuşumdur yok hiç kondisyon gelsin i̇ki lafın kalbini kıralım bozuldu benim diksiyon sınava hazırlanıyorum sıfır motivasyon ucuz şarap pahalı tütün ve maruyana alsın gelirken bulamazsa torbacı sarı çiçeğe sordum vardır dedi gereksiz şeyler anlatmasın çekemem şimdi 100 mb hafızam kalmıştı ona da bob marley yükledim ben arka balkonda sigara içerken o içeride soyunsun ben galiba bu şiyire devam etmemeliyim abdestim bozulmasın son olarak allahım sen hep çevirimiçisin duyarsın kesin beni beni bu sıkıntılar bitirdi haberin olsun

beyaz dolap ve ayna bakıyorum karanlıkta cama gece lambası aydınlatsana paramız yok çıkamayız ay başına elektrik pahalı sular az güneş bedava tesla'ya bir mail yazsana teklif versin bize güneş enerjisi taktıralım eve zengin olursak alırız bir tesla jaguar ı pace de çok fena bırak sen elektrik işini dolum yok türkiye'de lamborghini urus alsana sayılır mı böyle şeyler

yeni bir şiirle karşınızdayım. şiirin ismi, bana nude at bebeğim. rkfkfkdo bana nude at bebeğim bir gettoda yaşamanın yoksunluğu üzerimde çok halsizim keyifsizim yıllanmış bir koltuk üzerinde vücut hatlarınla neşveyim bana nude at bebeğim bir taşrada doğmanın çelişkisi üstümde beni dizginlemekte normlar ve din hep kirli görünen bu halı üstünde eşkaline teşneyim bana nude atma bebeğim bunu yapman hiçbir şeyi değiştirmez tam karşımda çivili yeminli mushaf küfrediyor bana portmantoda asılı hayallerim boynumda iz bırakmış bi muska varken bana nude atman küfür sebebidir

mütemadiyen düşünüp dururum. kendimi bu sayede besleyip büyüttüm. edildikçe ezdim, yetiştikçe yetiştirdim. en sonunda öleceğimi keşfettim. ağır gerçeklerden kaçmak refleksi... en berbat haliyle bende zuhur etti. işime gelmeyen gerçeklere inat, işime gelen sahtelikler ürettim. (ölümsüzüm! hayat bu kadarıyla sınırlı değil! her şeye hevesim var! ebediyen yok olmaya asla!) .. doğa... o kaotik ortam... bence orada bana da yer vardı. binbir zorluk aştım. bin ikide soluklandım. açtım, susuzdum. yorgunluktan bitap düştüm. yalnızdım. ve bu acıklıydı. hiç istemiyordum böyle kalmayı. fırsatını bulsam sınırları aşardım. dünyada adım atmayacak yer bırakmazdım. gökyüzüne, fezaya çıkardım, kendime denk varlıklar arardım. .. çok sürmedi ama bu yalanım. bir şeyle karşılaştım, bir şeyle. benim gibi düşünebiliyor, benim gibi üretebiliyordu. (ne korkunç!) aklı, sebep-sonuç ilişkilerini çözebiliyordu. simgeleri kullanma yetisi vardı. (ne hakla?) dili, yani yeni bir bilgi aktarım alanı keşfetmişti. bu da onun kurduğu neden-sonuç zincirlerinin, nesilden nesile aktarılması demekti. bir kültür tohumu... (ne cüretle?) ki büyümekteydi kültürü. cenaze töreni yapacak kadar aşmıştı kendini. (bu kadarı çok fazla!) .. katlettim onları. elimi kana bulamaktan haz ala ala yaptım. canlarını bedenlerinden söke söke yaptım. çığlıklarını vadilere yaya yaya yaptım. hak ettiler. beni tehdit ettiler. ben yapmasaydım onlar yapacaktı! yapmasalar da yapabilirdiler. yapabilince yapardılar. yapacaktılar! neandertal soykırımını ben yaptım. (bu sadece bir başlangıçtı.) .. utanılacak(?) insanlığımla gurur duyuyorum! kabil'den daha kabil'im! bir tek ben beyne yatırım yapmalıyım, bir tek ben. o benim en kalibreli silahım. (hiç bıkmadım bir şeyleri mütalaa etmekten.)

saat: sıfır üç otuz altı rabbimden niyaz ediyorum; bana bir yol bahşet! öyle yolsuzum ki yolcu olmam gerekirken şimdiden araftayım en buluğ çağımda (hisarbuselik şarkılar beni boğar.) razıyım ömrümü heba etmeye. cehenneme düşmeye değil, cehennem olup yanmaya! razıyım bir ömür daha onsuzluğa.. en ihtiyaç sahibine, en faydalı halimle ve mümkünse olabildiğince geniş kapsamlı hayırlara vesile olmak istiyorum el-vehhâb bana rahmet eyleyeceğin bir yol bahşet! . gittiğinden beri yassı elmalar çürüdü sokak kedileri artık karakolluk oluyor yani ne biz olduğumuz gibi göründük, ne de olanlar göründüğü gibi oldu kıpırtısız alaşımlardan çıktım yevmiyem elimdeki fotoğraf lazım değil nefes almak bulmalı uğruna ölünecek huzuru . sondaj yüklü denizler var içlerinden geçemiyorum bağrışımla dağılıyor akroter hani ulan poseidon? yaşıyorum bir troy dyer versiyonu olarak. bağırıyor içimdeki en yüksek perdeden çalışmak istemiyorum bir deney faresi olarak! benden rant sağlanması fikri.. bana çok uzak. . gördüğüm en kevin carter insansın (her insan biraz belgesel fotoğrafçısıdır) gittiğinden beri allah beni sevmiyor zira ben o günden beri boş duruyorum..

(#2331053) on numara yazmışım ben bu işe devam edeyim.

yalnızlığımla ben adlı şiirimdir. yalnızlığımla ben bir köşede oturmuşken beraber düşüncelerim çok girişken keşke şimdi sen olsan da bir de sana girişsem

başlıktaki saçmalıklarıma ek olarak, şunların; (#2332540), (#2336381) yorumlarında da rezalet boş yapmışım. bunlar da burada dursun.

Gamze yüzbaşıma... Bana ayrılmış bu yere içre Sancak nöbetimi tutmaktayım yine Devlete kalmış 55 gün borç Vatan namusu omuzlarıma deruhte Aklımda yüzbaşı gamze Çıksa da şu kapıdan gülümsese Allahın bitmek bilmez bu iki saatinde Zaman lastik gibi sanki Çekilmişte uzamış günün bu yerinden Mekanla bir ilgisi varsa zamanın Orası burasıdır diyorum Hareket etmek bizatihi yasak Pozisyonumsa tören rahat İçi boş bir silah, kör bir bıçak ve gamze Gamzenin hiç belirmeyen gamzesiyle Hala çıkmış değil odasından, hiçbir işaret yok kapıkolundan Vatan için beklediğimi sanıyor tuğgeneral Oysa asıl vatan gamzenin günaydın demesinde

taze taze; (#3832411)

şiir soluklu yalnızlıkların, yitik adreslerini mesken tutmuşsun, duydum ki bizi unutmuş, verdiğin sözleri bir bir yutmuşsun sevgilim dedi. yüzüne baktım, sol yanağına düşmüş bir tutam saçı iki parmağımla geriye doğru itip gülümsedim. gözlerinin içinde kaybolarak senin dedim, ta amına koyim sevgilim.

Bugün uyandığımdan beri kendimi vişne suyu gibi hissediyorum o yüzden gece oturarak uyuyacam. Bir de bu şiire isim bulamadım aradım ama bulamadım. --- spoiler --- Ekmeğe ben giderim içini sen yersin Elmaları en ince ben soyarım Çiçeklerden bal yaparım hayret edersin Görmek için gelmen lazım hepsi filigram Allah seni imleyerek yaratmış Benim üzerimde kalem oynatmamış Sana imrendiğim için çok yalvardım Sevilme jokerim hiç kalmamış Tokanı çıkarır başını şöyle bir sallarsın Saçların hemencecik omzuna düşer senin Saçların çok samimi omzuna dökülür kesin Geri kalan saçlar hep persona "Zülf-ü kaküllerin amber misali Buy-u erguvandan güzelsin güzel" der ozan Bana söyleyecek çok bir şey bırakmamış Ben de nar ayıkladım çekirdeğin içini biriktirdim Gelirsen haber ver bu civardayım --- spoiler ---

deneyelim yine. . saat şu an on sekiz otuz dokuz görmeyeli az ama öz oldu solmakta olan bir gülün son soluduğum kokusu burnumda kaldı tüm duyu organlarımın aynı anda sökülmesini bir şeyi son defa hissetmenin acısına yeğlerim. şimdi ne olacak rabbim? ben o nihal'i ömrün boyunca unutmam. . hayat bazen geceden bile karadır ama geceyi seven hırsız bile bazen hayatı sevmez münaşakalarımızı özleyeceğim, bir ihtişamı yitiriyorum. pervasız bir sızıdan çok, müstamere için yarıldı içim. kış geliyor üstelik sırasızdı, çok sırasız. ufaklık şimdi sen, ressam bir annenin en güzel tablosusun. ben seni ölsem de unutmam.

Şimdi 2-a sınıfından sonreptilian günün anlam ve önemine binaen yazdığı şiirini okuyacak. (bkz: swh) * Sen bir kanat uzaklığında Çingenelerin neşeli ritminde Parlak Semanın çiğ beyazlığıyla Kıpırdıyor durgun omuzların Yapraklarda doğum haritan çizili Öyleyken bile Sonbahar gününde uğramaz çoğu zaman kapımıza Ay ışığı çatısına vurur kutlu mutluluğumun Titrek sesinle tüm türküler olsun yoldaşın Sen kumlara uzatsan da gölgeni Havada bulut olmamız kaç yazar Anladın göndermemi di mi? Bu şiyir çok saçma oldu ben kaçar. * Benden esmer güzeline gelsin.

saat şu an sıfır iki on dokuz. . ölüm öksürüyorum önüm dumanlı ufukta gözüm serde gizim mayamda toprak ilişti yanıma birkaç salkım küheylan kanıma biçilen tabloyu görsen ağlardın kara geceli haiti kızı çok feci seni aşeriyor canım her şey geçip gidiyorken -sen dahil- politikacıların duruşuna itirazlıyım bilsen benden neler geçiyor sorsan bu zabıtalar neden var muadil bir hayat isterdin eminim baklava çalan çocuklar kadar benzersiz zamansızlık yankılanmayan ses eksik duakarlar mekanı her şey bundan ibaret olacak.. yer yatağının vahşi zevkine doymuyorum vücudumdaki tırnak izlerini saymazsak kurak mühürler biriktirdim, göreceksin farkıma vardığın gün seni de bitireceğim

Yok uzun yürüyüşler yapasım mıhlanmışım Kara gecelerin kapkara yerine saplanmışım Kırk konvoylu araç taşıyor içimden geçenleri Kırk serapla kırk adına kırk kere bağlanmışım Yürümek dik yokuştan dik yokuşlara düşerek Artık iyi davranmıyor içim gözümden düşene Güzel hayat yaşamak değil bu güzel ölüm düşlemek Kalkalım ve ölelim can gerek bu bozuk düzene Karanlık aydınlık farketmiyor bomboş zihnim Kırk kez serap gördüm kırkında da senin sesin Uzaklara dalalım uzaklara. Yanalım gitsin Ebedi ızdırap dünyasında sırtımdaki hançer sensin

Yerli ve milli bir fahişe Bergamotlu çaylar içiyor Yavaş ol diyor barmen Halide Bergamot kesin gaz yapacak biliyor Yoksa sizin kondansatörünüz yok mu?

güneşi yakalamak bir teknenin güvertesinde, dillere pelesenk olmuş bir mahur besteyle. yaşadığım; yaşayacağım ne varsa, şimdi rüzgarın melodisiyle, terk edilmiş bir avare...

öhhhö öhhğğöö gitmek isterken bu diyarlardan bir sana benim yanan kırmızı laleler, mor güller bana gitme der, beni terk etme minikpolis der ki vakit gelmiş artık, zamanım dolmuş yaptığım tüm gemiler nehirde kaybolmuş yarim sinirden saçlarını yolmuş bizim yollar aslında hep yokuşmuş sevdiğim hayattan çok yorulmuş kalbini bir kurtçuk oymuş

--- spoiler --- Hayatım kaldırımda simetriği bozulan taş gibi kaydı yerinden bu yüzden üzerime basan herkese çamur bulaştırmakla meşgulüm. Az önce kafamın içindekileri oturduğum banka bırakıp kaçmayı denedim. Bunu gerçekten denedim. Delirmeseydim keşke. Eğer o düşünceler geri gelirlerse Buraya "saçlarından bir tel aldım haberin var mı sevgili galadriel" diye şiyir yazıcam. --- spoiler ---

98'li tesbihler çekiyorum her gece İsim tamlaması var bir alt mısrada Varoş plazaların çocukları Meetingler sadece bir yanılsama Tamirci çırağıyım ellerim eterli Fitre kahve ve yanında zekat Gidem de namaz kılam iki üç rekat Zikirmatik alayım Amazon'dan fakat Saat pili yaptığım zikre yeter mi

"sevdiğimiz ölüler var ve sevmediğimiz diriler çok" diyerek, esteizübillah! . vakit sıfır altı yirmi üç bu yaşımda yakınıyorum insanı dinlendiren şeylerin azlığına başka bir yaşımda yakılmaya razıyım (huzur içinde yatsın zeynep kamil) "biz daha ölmedik be oğlum" diyen adamları yitirmeye kırgın, kırgınlığa yılgınım. yıllar geçerken süreçlerin hiç geçmiyor oluşundan bıktım. illallah ettim zayiattan, kudretsiz yetkiden, hayırsızdan satrançta bir türlü alt edemediğim yapay zekadan.. mümkün olan şeylerin bir türlü gerçekleşmiyor oluşuna sitem imkansız olan şeylerin her an olabilecekmiş gibi cilvelenmesine isyan! farkın kapandığını hissediyorum... stanley kubrick bizi ifşa ettiğinden beri sakura mevsimi görmedim. karşıma çıkan her şeyin bence'deki konumunu tespit etmek yordu beni tanrım beni bir parça kaim kıl. yahut parafinimi yak, yeniden aydınlanayım.

Bir Şubat sonunda Hissettirdin kendini iyiden iyiye bana Bekliyordum, Ha geldin ha gelecektin Belki şimdi yeri de değil ama; Şubat'a neden 28 gün vermişler Ocak, Mart, Ağustos, Aralık... Bunların ne üstünlüğü vardı ki Şubat'tan? Ya da Plüton'un suçu neydi? Hadi Dünya'yı geçtim, Mars da yeni yeni palazlanıyor hani Merkür, Venüs, Neptün... Bunların üstünlüğü neydi de Plüton'dan Ona haksızlık yapıldı Bir kaç kendini bilmezin "sen artık gezegen değilsin" sözleriyle Acaba diyorum Müslüm Baba ezilenleri isyanına Plüton'u katar mıydı Bilseydi başına gelenleri? Ya da Şubat'a yapılan haksızlığı da katmış mıdır "İsyan eder oldum şansa kadere" sözlerinde Sen ile başladım sözlerime Hakka, haksızlığa giriverdim farkında olmadan, affet Acaba diyorum bilinçaltımın bir yansıması mı bunlar Sen tarafından haksızlığa uğradığı için gönlümün? Ne demiştim? Bir Şubat sonu hissettirdin kendini bana İyiden iyiye Öncesinde kalbimde 3'lü koalisyonun vardı Sen, keyfin ve kâhyası Hayalini kurduğum 3'lü bu değildi ya Bir sen, bir ben, bir de bebek geçerdi hep gönlümden Hissettim ya seni kalbimin tam orta yerinde "İşte bu" dedim "Bu hükümranlık bin yıl sürecek kalbimde" Yanılmışım Kalbimdeki tahta daha tam oturamadan çektin gittin Halbuki refah içinde yaşayacaktın bende Onca karmaşanın içinde "doğru yolu buldum" diye sevinç nidaları atacaktın, Eminim Ama durmadın, dayanamadın Çekip giderken kapıyı öyle sert çektin ki Komple kapattın sol yanımı Ve işte o günden beri Sevmiyorum işte ben Şubat'ları Hem zaten neden seveyim ki? Haksızlık yapılmadı mı ona? Şimdi çıkıp deseler Plüton'a; "Sen artık gezegensin" diye, ne fayda? Sen hiç bir kere kırılmış bardaktan su içmeyi denedin mi? --- spoiler --- - Abi nasıl olmuş? + Ya şeye takıldım, o postmodernin bu postmodern olduğuna emin misin? --- spoiler ---

vakit sıfır yedi elli sekiz . benim bir hışmım var bir sen kaldın tüketmediği çürüyüşe, körelmeye, algıya inen perdeye.. insanı insana muhtaç kıldığın an beni kendine dargın eyledin yaşadım. her şeye rağmen severek yaşadım alzheimer'dan, elden ayaktan düşmelerden, eli silah tutmaya yetkin olmayanların işçilikle sömürülmesinden nefret ede ede severek, yaşadım. ömür yarıldı birer kez zalim mayıs'ta ve hain kasım'da susuzluğun ortasında aldığım soğuk duşlar hikayesiz olmama arzum için şatafatlıydı hıncım beni baltaladı ancak şükürler olsun ki bir hikayem vardı. kâr etmiyor artık uykunun gençleştirici etkisi, doğa, dost meclisi, kadınlar.. bana sırrı aşılmamış alaşımlar lazım bana yeni giz perdeleri. zira bugünlerde ben yeterince yükseldim diyerek aleni alçaklığımı sürdürüyorum düşer bu devran düşer endam endam üstüne yel eser yaprak düşer gün olur yaşayan ölür umarım biz de ölürüz.

Louis froziel'e ve kızılotesi'ne ve içinde Allah yazmayan tüm domateslere Otostop çekerken yolunu kaybedenler suresi 1. Ayet. Sizler Serbest piyasa ormanlarından İncecik yağmurlara açılmak isteyenler Çocukluğunuzu öldürdünüz de Gençliğinizi heba etmeye mi kalkıyorsunuz Hem de görünür olmak için ışığa ihtiyaç duymayan tek şey kaplamış içinizi Sizler Romanlarda okudukları ruhuna yapışanlar Çocukluğuna yolda rastlayacağını sananlar Yolu bıçaklayanlar Şeritleri kanatanlar Canhıraş aradığınız mut hiç çıkmayacak karşınıza İnsana dönüşürken ölecek ruhunuz

Mecliste sunulan bir önerge gibi Reddedilme korkusu duyar mı senelerim Ejderha meyvemden kıl çıktı garson Değiştir bu hayatı hiç beğenmedim Geçen gün otobüste mizahla karşılaştım Ne zaman görsem yolda, bir türlü gelemedi Ankara'da bir dayısı olsaydı keşke Diye içimden geçirmeden edemedim Ben de çok meşgul biriyim inanın Kajuları kast sistemine oturtmak gerekir Ayran varsa esamesi okunmaz biranın Nefretim çok vergili, sevdam sahibinden kelepir İmamesi kaybolmuş bir tesbih gibiyim Nerede başlarım nerede biterim bilinmez Recaizadeye selam olsun, göz için kafiyeyi sikeyim Çayın yanında kahve falan içilmez

ilk defa türkçe bir şey yazdım. sikimsonik yeni nesil şiirler gibi oldu. #ilhamperisi #şiir #kahve #kitap #adabıvardırşiiryazmanın #yeterli --- spoiler --- kayalıklardan denize baktım bugün senin kadar uçsuz bucaksız değildi deniz bile ufuk çizgisi görünürken senin içindeki içindeki çizgileri merak ettim hepsinin tek tek üzerinden geçmek hepsini sevmek ufuk çizgisini siler gibi silmek istedim sildiklerimin yerine yenilerini çizmek istedim silgimi kaybettim denizin dibine bakar gibi baktım içine tatlı su kadar berrak okyanus kadar derindin içinde boğulmak istedim boğuldukça kendim olmak battıkça sana ait olmak istedim en dibe battığımda sen de oradayın seni bekliyordum dedin ışığını gördüm aşağıdan ışığımı söndürdüm sen parla diye ışık olmak kum olmak istedim sana suyun olmak senin olmak istedim bir denizkızı çıktı ben seni isterken denizkızını öldürmek istedim o an kirke’yi düşündüm oğlu için denizde yaptıklarını sonra seni düşündüm bir daha da düşünmeden edemedim seni çekip kendi denizime götürmek istedim denizkızını scylla’ya çevirmek en büyük hayalim olmuştu birden kızardın belki bana ama kızarken de güzeldin önceden kıyamete kadar dileyeceğim dileğimdin şimdi dileklere inanmamı sağlayan oldun kıyamete kadar şükür edeceğim dileğim oldun --- spoiler ---

şu saçmalığı buraya eklemeyi unutmuşum; (#2337460)

Her halta heves etmekle meşhur olduğum için louis'le mumyax'a özenip bir gün ben de denemiştim bunu. Hatta okusun diye mumyax'a falan da gönderdim. Buraya da atayım. Aslında süper şiir ama avam takımı, sanat düşmanı ve şiir cahili olduğu için süperliğini anlayamayabilir. O da beni ilgilendirmez lasdjalskd Neyse buyrun, taze yazılmadı, bayatlamadan okunsun bari. --- spoiler --- Üç Nüsha "Yoldan çıkmanın tutulacak tek yol olduğu zannıyla avunan salaklara, Ve inanmayı seçtiğim Allah’a ve küfrü bastığım şairlere." 1. Delil Biz ki; Ben ve benden içeri birtakım gerekçeler, Duyulmamış hayatlarla beraber ve onlar adına, Yoğurulmuş ve yorulmuş dişlerimizin arasında ezdiğimiz Örselenmiş kelimelerin bir çıkar yol olduğunu sanacak kadar çıldırmış; Kitapların ve bahse lüzumu olmayan diğer kutsalların arasından kendimize göre Açık edilecek ve bundan utanılmayacak yazgılar arayan şövalye ruhlu salaklardanız. İhtiyarlığın ve anayasanın ilk dört maddesinin açtığı çiziklerin gösterdiği yolda Sevgilim hayat, aranan ölümler ve ihtiyaç duyulan katafalklar huzurunda Kaydı düşülmüş hikayeler; ajitasyon, histeri ve deliryum nöbetleri. Her şart ve koşulda, bittabi mümkün dünyaların her birinde Varlığımızı varlığına armağan edeceğimiz Meşhur çocukça meseleler, gençlik ateşi, Ve kabul edilmiş gerekçeler ile İnatçı muhayyilleriz Yasa 1: Ölüyoruz, öyleyse yaşanacak. Yasa 2: Sevgilim, senden sonra nasıl olacak Yasa 3: Silahsızlık katil olmaya yetmeli. Yasa 4: Yepisyeni bir zırh elde etmeli. 2. Mucize Biz ki, ben ve benden içeri birtakım deliller Siz ve sizden dışarı ecinniler, -Hepinizle birden yarışamayız. Çözülmüş sırrın mahcubiyeti ve postal sesleri, Sabaha beş kalaların en uygun şairi; Rahata erin lütfen: -Artık umurumda değildir bazı şeyler. Akla muhalif birtakım tezler Hepsi birden üzerime üşüştüler. Nihayet sabah, Yalnızca sefillerin üzerine saldırıyor. Nihayet gecesine, Yeni bir şair daha katlediliyor. Güneş her nereden doğuyorsa doğsun, Bir yerlerde karanlık hep Bizden birilerini bekliyor. Ruhu olmak neyi hediye eyler mahlukata? O yüksek binalar ve steril laboratuvarlar, Neyse ki ruhu parçalarına ayırıp sonunda Kimin ne mal olduğunu dökemediler ortaya. Meta değerler evreninde, olsa olsa, İnsanın ruhu da satılacak bir şey olmalı. Olmalı ki başka bir açıklaması yok bu düzenin. Denilecek ki vitrin mankenlerinin ve heykellerin İçlerine gizledikleri şeye de tin deyin. Herkes bekliyor onu. Savaşın eşiğinde herkes, Bir adam dişlerini biliyor. Herkes ondan bir mucize bekliyor, Bir çocukluk yapacak, kimse affetmeyecek. Yeni dünya düzeninde her şey, ondan bilinecek. Silah seslerinin geldiği tarafa doğru koşmanın şanı Yenilginin değil savaşın ihtişamı. Bir çocukluk yapılacak, kâinat biliyor. İnsanlık göremiyor, bir mucize aranıyor. Yoksunluğumun bazı krizleri Çocuklukta kalan anılarımı öldürüyor. Acze düştüğüm bir soykırım bu. Ölüler var ki nerenin sahibi Mühim değil, O hariç herkes fani. 21. yüzyıl, yükselen değer(ler) Her evde, her odada ve her bünyede, Feodalite yeniden gündemde. Toprak ağaları evreninde, Her gün bir devrik lider linç ediliyor. Beni rahatta dinleyin lütfen, Eskisi kadar korkutucu değil Emeviler. Aliler, Hasanlar, Hüseyinler, Hepimize hak etmediğimiz kadar çok Haklılık duygusu yüklediler. Oysa her gün meşruluğunu yitiren bir devrik asılıyor, Eskisi kadar korkutmuyor beni Emeviler, Soysuzlaşmış seyyidler, sokaklarda savaşıyor Müjdeler olsun size, Son büyük devrimin üzerinden Kalın kalın kitaplar ve koskoca bir tarih geçti. Sokaklarda ne çok eskimiş ayakkabı, Ayaklarda ne kadar çok nasır birikti. 3. Ayet Ölülerin iktidara geldiği, Karanlığın hüküm sürdüğü Bu yağmur ormanlarından; Anarşinin ilan edildiği çingene mahallelerinin O esrik insanlarını hapseden hercümerç yapıların O bir örnekliğe muhalefet eden izbe evlerin Onca hengâmenin arasından kıvrılarak denize çıkan beklenmedik bir sokağın Yaşayan bu kalabalığın arasına katılmanın yollarını arıyorum. İnsan topraktan geldi, toprağa dönecektir dediler, Dedim, siz yine de beni sokağın sonuna açılan o denize gömün. Her bahar, kenti kendine çağıran o tuz kokusunun izini sürün, İnsanı melankolinin ortasına saplayan, -Atın beni en derine, O dalgasız denizlere gömün. Gömün ki tanrılar kucaklasın beni. Göklere yükseltip havayla durulasınlar bedenimi. Heveslisi olduğumdan değil de, Sonunda bir umut ve mut yoksa eğer Niye ölmemeli öyleyse, Ya da daha mühim olanıyla Niye öldürülmemeli bir güzele? Hanımlar ve beyler, bugün nasılız? Mutlu değiliz, uzatılmış bir fasılız. Ölüsünü bekliyor hanımlar Ölüsünü bekliyor ve beyler. Son kez ne zaman görecek ölüsünü, Ruhunu kaybedenler? Adamlar geldiler, Önce bir boy ölçüsü aldılar, Sonra boy abdesti aldırdılar. Görülmemiş ölüleri Ayrı ayrı gömeceğiz dediler. Benim de var gömülecek ölülerim. Sonunda muhakkak kendimi de gömeceğim. Adamlar geldiler, Ellerinde yeni nesil silahlar, -Henüz patlamadı, Daha değil dediler. Önce büyük bir sirk kuruldu. Ey henüz ölememiş olan küheylan, Ne güzeldi senin parayla satılan, Kimseye yar olmayan niyetlerin. Hiçbir şeyi düzeltemeyen o iyi niyetli gülüşlerin. -Son bir kez yeniden, yeniden göster, dediler. Önce büyük bir sirk kurdular. Bir güzel, ortasına koydular. Geri kalan her şeyi aciz bırakan güzelliğim, Solduğunda ne ile savaşayım? Acze düşüren bedenim, Sonunda küle dönmüş, neyleyim? İnsan, yaşıyorsa mucizedir. Ben de biraz delilim. İçimizdeki deliller, Dışımızdaki deliler. Ben de biraz deliyim. Aciz bırakan, yürüyen bir delilim. Son bir çırpınış saklı kaldı bende. İnsan, yaşıyorsa mucizedir. Ben de biraz mucizeyim, Üstümdeki yıldızlı gök ve, İçimdeki bir mucize, Dışımda bir mucize. İnsan, yaşıyorsa mucizedir. --- spoiler ---

vakit sıfır iki yirmi yedi . koca ülke koca şehir koca koca uykular koca koca rüyalar adamlar kocaman makamlar-da yetkiler koskoca rantlar-da toplumsa tok ve kapalı; aç ve açıkta olduğu kadar :d yeni şeyler öğreniyorum 21. yüzyıldan sen benim en büyük hayretimsin. sağlıklı kalmak herkese haram. atları da vuruyorlar şahları da şahtan kalan taht doluyor da attan kalan ah... . tüm bu anneler, babalar, çocuklar erkekler ve kadınlar gençler ve yaşlılar patronlar ve işçiler allahçılar ve allahsızlar kendisine romantik bir hikaye yazmaya çalışan herkes bilmeli ki açılmanın kapanmakla bir ilgisi var tapınmanın tapınmamayı inkar etmesi bundan. her adımımızda bizi suvaran toprak en hafif tabiriyle nekrofili en yalın haliyle meyyit meraklısı. . mızrağımda parşömen, cerihamda iltihap vakit zaten çok geç, çizgileniyor her yanım yarınlar şimdiden yarım kalmamalı sana yazılan her şey... siyakatle yazılmalı hangi kitabın kurdusun bilemem hangi dağın kurdu olduğunla da ilgilenmem sizler yarım ailelerin çeyrek çocuklarısınız iki gönülle bir tam edemeyişiniz ne acı... . tek gerekçeyle çok gerçek var teiresias'ın körlüğü bulaşıcı bûtimâr kuşuna yazık olmadı brachistochrone eğrisi bence komik! ömrümün çoğunda hiçbir şeye dahil değildim ben ve dünya birbirimizi aynı anda dışladıydık şimdiyse göğsümde bir ordu seferberliği nefsimi sadece gözümde büyütmem gerekirdi.. her şey kendimden etkilenmekle başladı ben buraya kibrimi yedim de geldim... "kendini beğenmeye başladığın an, geldiğin noktanın esnaflığını yapmaya başlarsın." . duyguları mahvolmuş bir mevsim bağırıyor bu bir ormanın kavruluşudur bir hayvanın hapsoluştaki soluşu ağaçları içine çeken hiddet gürlüyor duymuyor musunuz!? rengi solan her şeyin küstüğü hayat söyle şimdi ne kaldı yaşamaya dair? geri kalmamız gereken hususlar var... gerçek şu ki zaman herkeste farklı işliyor . turkuaz ve kahin bekleyiş ve alim ölmek susatıyor sahip gömülmeyi düşünemiyorum şimdilerde düşlediğim bazı şey; biraz volta bir miktar suikast bir tık sükunet bir parça adalet en ilahisinden (allah'ım nolur bu konuyu biraz düşün) . dünya korkunç güzelliklerle dolu hepsi senin yanında yalanlaşıyor heyelanlar görüyorum heyecandan gülümsüyorum ruh hastalığım yok ancak ruhumun kendisi bir hastalık olabilir "sanki kendini bildin bileli hayalini kurduğun bir dünyaya adım atmak ve sonra o hayal dünyasının senin hayatından daha gerçek olduğunu fark etmek gibi." . dobarlanamıyorum. tanrım. işte yine sıvamaya başladım. keşke melanistik tilkim olsaydı. paralel evrenlerden kaçta kaçı yaşanılasıdır!? zaafsız insan yok zaman hepimizi eskitiyorken niçe için peygamber olmayan insanlar arasında en peygamber olanıydı dersek ne çıkar? + bırakalım da bu konuyu... - dış güçler!? + bırakalım da bu konuyu filozoflar düşünsün. - ee işte dış güçler!? "ellerim yağmura açılmış sakallarım ıslak ben ki cehennemde bir allah gibi yalnızım"

vakit sıfır üç sıfır dokuz . görünür zaman değişir inanç bozulur ıslık ne yurtta ne cihanda sulh mümkün fazlaca kelle kalleşlikte mahir oldu bizse allahsızlar için allahından bulsun demekle meşgulüz göğümü dinle açılırsın bana kendini batırmayan bir o istimlak edilmediğim kadarımla varım kırık kemiklerime yazdıklarımı sana ayırdım çalınmış sakin gülüşlerimden bir demet yaptım en pervasızından bize insan değil tavır lazım bize sekiz milyar tavır lazım kaldırımları seviyor olmam eve girmeme mâni değil haklı kızların asabi bakışları son derece gerçek yemek yiyen hayvanları rahatsız etmeyen yolunu uzatan kim varsa benim kardeşimdir geçtik yârdan kaldık yaradandan zavallı kendimizle müşterek bir seks halindeyiz oryantalin ahusu vurdu gönlümüzdeki suyu, onun bükülüşü iskender'in istanbul'a dönüşü...

şu; (#2321502) burada dursun. bende uyandırdığı hissiyatı seviyorum o gecenin. şiir gibiydi.

vakit sıfır iki elli iki . kötülüğümün üstesinden gelemediğim zamanlarda yani kendimi tutmak yerine zıvanadan çıkarırken seni kendimden korumak için beni senden atıyorum aşağılara sağır duymaz öldürür zamanın içinde donmuş gülümsemeler... ne mesafe ne mekan tanıyorum en günahsız hâlimin sicili senin kadar temiz değil güzel şeylerden bahsedelim ilk ölümün sancısından toulouse-lautrec'in fırçasından mösyö lapadite'in kızlarından sancısız doğumlardan... kıpırtısız, sakin gülüşlerimi çaldılar uyuduk geçmedi, her yerde cinayet var nefis bir alıp verememezliğe baş koyduk yaşamak acı da ölmek tatlı mı? geçseydik ya o köprüden etseydik ya en güzel danslarımızı "öldürmeden olmuyor diye buyurdu hain" öldürmeden öldürmeyi öğrendi zalim

vakit şu an on sekiz sıfır altı . beni bu hayata attılar on defa da atsalar yine böyle olurdum alkol, sigara, hayat kadını kullanmam lakin; içimde bir yerlerde bunların hepsini bunların hepsini en hızlı şekilde kullanıyorum beni ilk koydukları delikten çıktığımda içimdeki etrafımı sarmıştı benliğim kendimle baş başa olmanın çaresizliği zihnimi kemiren dumanlı düşüncelerden ağırdı beni son koyacakları delikten medet umuyorum... mastürbasyonu seviyorum siz de seviyorsunuz ve herkesin sevdiği bir şeyi söylediğimde nedense herkesçe yadırganıyorum su içmeyi de severim bilmiş olun mastürbasyonu sevmenin ötesinde o eyleme saygım var sizden çok olursa olsun bir defa giriş - gelişme - sonucu belli keşke her duygu ve düşünceyi bu şekilde dindirip atabilseydik belki de bazı duygular ve düşünceler daimi olarak bize koymalıydı rabbimin elbet bir bildiği vardır yine de merak ediyorum ey yaradan imtihan olarak insana insan oluşu yetmez miydi? . schumpeter'i evrimsel bakışını seviyorum. marx'a inat "schöpferische zerstörung!" diyor marx kapitalizm elbet bitecektir derken schumpeter kapitalizm bittiği yerde güçlenerek devam edecektir buyurur derinlerde buluşmamız gereken insanlar var insanlar ne kadar doyumsuz olduklarının farkında değiller şiirle, nutukla, ayetle, kitapla... hayasızca azdırılmış ideolojilerinizden bıktım bırakın allah, allah olarak kalsın evvel zaman içinde okuduğum bir teoriydi savaşçı kabilelerle barışçıl kabilerler birleştiğinde -yani arog filminin sonundaki gibi- oluşan toplumda yönetimi gasp edenler yine savaşçılık kültürü olan alfa karakterlerdi bu teori canımı sıkıyor en başta barışçılların yönetimde gözü yok diye binlerce yıldır her yönetim durmaksızın savaş üretti bunların yapıp sebep olduğu hiçbir şey içime sinmiyor ben ki; belediyenin verdiği yetkiye bile dayanamıyorum... asimetrik bilgilerin köpeği olmuşsunuz köpeği yani nedir; bilenle bilmeyenin arasındaki farkı oluşturan bilgi öyle gülüp geçmeyin, borsada çok önemlidir hükümetlere yakın şirketler piyasanın gidişatı konusunda diğer şirketlere nazaran daha fazla manevra yaparlar bu sayede ikili ilişkilerde de bu durum söz konusu asimetrik bilgiyi hissettiğiniz kadar saygınız var karşı tarafa kiminizin asitmetrik bilgi sahibimiymiş gibi caka satması da bu yüzden anlat lan desem göt gibi kalacaksınız, ne bu cesaret? insan yazmak için okumaya muhtaçtır . bir süredir içim eskisine nazaran daha hızlı çürüyor. her yer karanlık. minik bir beyazım var, çok kırılgan. heveslerim ölüyor, defnedemiyorum. saçma sapan farazi bağımlılıklar ediniyorum. hepsi maksimum birkaç gün yaşıyor. kimseye kasıtlı bir kötülük yapmadım bu yaşıma kadar. buna rağmen kötü bir insan olduğumu çok iyi biliyorum. başkalarını kandırabilirim, ya kendimi? artık denemiyorum da zaten. yapamıyorum çünkü. yine de acilen kendimi kandırmaya ihtiyacım var! öyle rezil şeyler yaşandı ki dünyamda kimsenin ruhu duymadı. gerçek dünya daha da kepaze. ben bu ikisi arasında sıkıştım, ezildikçe fark ediyorum bir kalıbımın olduğunu. bazen beynimde bir yerlerde bir noktanın kalbim gibi attığını hissediyorum. slow bir hâl alıyor dünya. çakır keyif oluyorum desem bir türlü, olmuyorum desem bir türlü. renkler flulaşıp sesler buharlaşıyor. pek dikkate almadım ama bu konuyu. belki ne olacaksa olsun diyerek, belki yine meşhur üşengeçliğimden, belki de bu sefer sahiden korkmuşumdur. bilemiyorum. gerçi ben nelerden korkmadım lan; (#2329722) her neyse. saçma sapan bir yazı oldu yine. pata küte yazıyorum aklıma ne eserse. madem ki miir dedik bu safsatalara, derhal edebileşelim. belki o zaman ebedileşebiliriz. ne dersiniz? bazı zamanlar bir ölünün askeriyim kırık nallar, kopuk esnaf, yeşil kere saydım evren nereye genişliyor bilmiyorum. elden ne gelir orası da muamma. biri bana yardım edebilir mi ya...

saat dördü geçmiş ve ben bu başlığa gelmişim. demek ki bazı parmaklarımı çıtlatacağım -insan olsun ya da olmasın- bazı şeylerin kulaklarını çıtlatmak için. . vakit 04:35 yolumuza çıkan engellerin bizi yenmesine izin verdiğimiz çok oldu bowling topu olup bibloları düşürmeye kıyamadığımız çok oldu yaşlandıkça; dünyayı yenememişliğinin verdiği farkındalığın acısında boğulan insanların hayatımızı gasp edişi çok oldu . insanın hayallerinin kendinden büyük olmasının avantajlarını çok yaşadık medeniyet bu sayede gelişti ama dezavantajlarını hiç konuşmadık yetiş ey yalnız yalnızların yalnızı sen varsan ben yalnız değilimdir peki ben varsam sen neden hâlâ yalnızsın? . yaşlanmış bi' ağrısın farkında değiller çamurlarının bu senin ketumluğunun zaferidir bu, onların bakıp da göremediği bir şölendir cinsel yalnızlığın dayanılmazlığı... çarpışıyor duygular bedenler üzerinden ardışıyor ruhlar sevmelerle depreşiyor yaşamak bir güzelle, güzelce bizlerin bu hayatı yaşaması lazım!

vakit yirmi üç sıfır dört. . bir uçurtma yapsanız içimden bir kapılma alıp beni götürecek ezilmiş rayların üstündeki titrek trenler gibi yatkın olduğu şeyleri içime sinmeyen bir ömre sahibim yorgunluğum zihnen. ve kümülatif arsızlığım kendime. duyanım bakanım olmamıştır aslı şahidimdir ben bu gönlü boşuna delik deşik etmedim. geceleyindi miladımız biz hep böyle yaparız yavaş yavaş yol alır bize bizi sunan şeylere takılırız bir lafın bir insanı nasıl çürüttüğüne tanığım bir affın bir gaffı süpürmediğine de hayat hep vuracak bir yer buluyor aslı şahidimdir ben o'na kefilim insan en çok babasıyla imtihan oluyor allah bu babaları bu yüzden mi yaratmış? ben de bir gün baba olacağım havarilikle haramilik arasında solup gitmek için o yas günü, o hiç geçmeyen bahar altın sarısı saçları vardı tabutlarda yatan huzurluydu, gülümserdi ölüyken bile aslı şahidimdir benim için tek güzel odur.

vakit yirmi bir sıfır bir . fondü söyledim, odam kapkaranlık tek bir aydınlığım var ay inanmıyorum'un klibi açık. çilekleri, muzları çikolataya bandırırken dahi gözüm aşkın'dan başkasını görmüyor... kimsenin belalısı değilim, bu çok açık. kadırgalı eşref mi büyük ben mi bilemem ama sen nigar'dan açık ara daha güzelsin. benim birilerine bela olasım var ama kendimden başkasına kıyamadığım çok ortada. bilmediğini biliyorum; dileklerim, umutlarım hep seninle. bazı zamanlar seninle ödeşmeyi hayal ediyorum. sonra dank ediyor, ne saçmalıyorum lan ben diyorum. sen asla benim düştüğüm kuyuya düşmeyeceksin, sen istesen de benimle ödeşemezsin. . greater fool theory'i seviyor ve nefret ediyorum. herkeste bir aptallık hâli, herkes daha aptalını arıyor. etik tanımazlığınızı size sokmak istiyorum, ki aydınlanın. tüm bu sürecin saçma sapan olduğunu görmeniz için illa içimizden "değerli" birilerinin ölmesi mi lazım? yaşımızın ne olduğunun önemi kalmadı. aynı süreci yaşayan herkes kısmen aynı yaştadır. bizi bu devrana hapsettiler, bize kendi kendimizi bitirtiyorlar. üretmek için bulaştığım 3 kitap, youtube, kısa film... hepsi tıraş. yolun sonu tüketilmek. yolun sonu senin ellerinde. soğuk kahvemi yudumlarken rap dinlemek gibisi yok. "güzel olan her şey bir rüya..." diyor üstadım. sen de bir rüyasın sevgilim. hem de ne rüya... es geçmemen gereken kaide şu ki; "ben bir cümlelik bir nokta değilim." . her şey biter, ölüm bitmez. hayat var olduğu kadarız, aşk var olduğu kadar yaşarız. allah'ım iyi ki varsın... ama... ben neden varım?

vakit yirmi üç on dokuz . nerden başlayacağımı bilmiyorum nerden bitireceğimi de gözüm seğiriyor göğsümden hallice işimiz zor çünkü yarınlara kaldı kabuk tutmayan yara izbe derinlik aydın karanlık paramparça sesler ah bir yetse onu görmeye gözüm bir işitsem üç sesini gücü yok ki algımın zayıf mı zayıf muhtevası kayıbım ayıpsa ayıp bu kadar yol gelip bu kadar yıl yaşadım kayıpsa kayıp olanım bitenim bitmeyenim bu . her şeyim sana çıkıyor canım sen de sana çıkıyorsun midem gibi duygusalsın kendinden çok allah'a aitsin o bir küheylan ki fidyesi esir düşmüş saçları mor, gözleri ayaz mecburuz diye eğleniyoruz diye hayırsız olmakla suçlanıyoruz bir babanın bir evladı reddetmesi bir bakıma kendine başarısızlığının itirafıdır evladın babasını reddetmesinde ise o derece bir beis yoktur kavmimiz şahit biz çok değiştik toplumsal düzene muhalif aşklardan geçtik ölmeye erken başladık, bitiyoruz hala sanırım hiç başlamadı ve başlamayacak o kavga

gündemle işim yok, benim yerim bu gece burası. . vakit sıfır iki otuz dokuz ben sana baktığım zaman her şeyden alelade bir şeydin ben seni gördüğüm an bir şeyden her şey oldun aleyhime işliyor yeganeliğin hep fark atıyorsun algıma zararına var olmaya başladım peki bu kimin yararına? allah var ki bu kadar varsın allah şahit ki daha ötesi olamazdın ölüm kadar gerçek, cennet kadar güzelsin biri bana seni açıklayabilir mi ya? cehaletimi seninle süsledim bir şey bildiğim yok hakkında bir şeyler oluyor, bitmiyor ve hiçbir şey bilmiyorsun güzelsin her zerrenle, cahilliğinle bile yalansa bu, düşse, yani yanılıyor olsam tozu dumana katar dediğim bu şey sabah yatağından kalkamasa yine de son takatimi sana ayırmışım demektir kibrim beni kazanamayacağım savaşlara soktu kaybetmekten bıkmadım, bu şekilde yaşadım ne bir savaşsın, ne de demir taht ben de bir şah değilim, kapalı bu baht çıktım o döngünün en tenha yerinden tuttum güzeli en kokulu teninden karşılıklı zarar ziyandı, yanan yandı döndüm bir derinliğin sıcak köşesinden . şarkı

Şimdi şöyle bir şey var, sevgili Tarık. Ben Allah'a inanıyorum. O bana inanmıyor. Roller değişti, sanık sandalyesine bu defa ben oturuyorum. İkna etmem gerek, Bu defa onun b... Tarık... Tarık? Korkuyorum. N'olur göğsümü del artık. Ben delersem kan çıkacak.

sözlüğün en gereksiz başlığı.

Bayılıyorum bu başlığa büyük bir keyifle okuyorum. Yazabilenler yazsın lütfen ben hepinizin hayranıyım

pis pis şiirler yazılacak... açılın! ben hastayım! . vakit sıfır dört yirmi dokuz nice dudak var solgun... öpülse canlanacak sendeki bu ölmüşlük beni mahvediyor görkemli meleğin büyüsü kaçtı bakmak vardı şimdi sana karşı ne sen çıkıyorsun mehtaba ne beni kapından alıyorlar ismini ilk duyduğumda doldum bitmedi o gün başlayan intiharım üzerime karla karışık kül yağdı ben böyle yaşamaya bayıldım hayatına... ruhuna yaraşır bir hayat adamalıyım bunun bana... mümkün olduğunu kanıtlamalısın sayende yaşamaya talibim, sayende yaşarmaya bahtım da yeşersin artık, algım da çünkü ben ezelden beri hür değilim bunca yıl yaşadım hiç gür yaşamadım... . edit: gülücüklü kısım silindi.

vakit sıfır iki on üç . çığlık atıyorum içime, yankılansın diye sesim. ne kadar boşluğum varsa fark etmek isterim. sesimin menzili ne kadar, duvarlarım nerede? evrenden hallice; genişliyor sanki içim. ruhumu geriyorum iyice, yukarıya fırlatmak için. ne kadar yükselirsem o kadar mesut öleceğim. yüreğimin titrediği yer neresi, o anlarım nerede? aşkı yaratan allah, keşke beni yine şımartsa... gözlerimi siliyorum önce, yaşarıyorlar düşününce. sana rahmet okurken bile bana huzur veriyorsun. geçiyor her şey öyle lanet, bak ben bile büyüyorum. sense olduğun gibisin, artık hiç büyümüyorsun. belirsizliğin içinde beklemek, beklemek midir? insan neyi beklediğini tahayyül etmeli midir? beklemek bir tercih olduğunda mı anlamlıdır; tek seçenek olup ona mahkum olunduğunda mı?

deneme1 - başkent mavisi dolmuştan el salladım geriye ve griye... başını sallayan köpek biblosu eşlik ediyor radyodaki selami abi'ye "şuradan bir kişi uzatır mısınız?" - ablacığım bir saniye... 《seninle başım dertte ne yapsam bilmiyorum》 kaptan, müsait bir yerde duvara girelim mi? -

başlığı görmüşken bir selam edeyim dedim. . vakit sıfır iki elli yedi çöldeyim kaybolmadım çöldeyim ve kaybolmadım! ne yana baksam aynı gözüküyor artık... mataram ağzına kadar doluyken susuzluğum bâki aklımda çirkin fikirler, sana varmadan ölmek dahil oysa benim... vurulmam değil, durulmam lazım tüm gün beni taşıyan atımdan daha yorgunum batının iyi yanları vardıysa da bana kalmadı doğudan da bir şey getirmedim yanımda doğdum doğalı gurbetteyim, geldiğim yeri unuttum gittiğim bir yer yok, ayak seslerimi kuruttum bir kasabada bence bana da yer vardır o kasabada sen de olmalısındır sevgilim bağışla, hâlâ varamadım sana geçmiştekiler gibi değil, hiç yaşanmamış bir güzellik olmalısın sen...